Nöbetçi Eczaneler
Boş ver aşkı, meşki bırak
Dinmez onda hiç amanlar
Oyalanma meçhul elde
Hoyrat mevsim, bu zamanlar
Gül kaybeder her izini
Yalnız kalır ah!Limanlar
Çalarsın Nihavent telde
Hoyrat mevsim, bu zamanlar
Yalnızlıkta çoğalırsın
Yükselir mutsuz dumanlar
Gözlerin yağmurda, selde
Hoyrat mevsim, bu zamanlar
‘SAĞ ELLE VERDİĞİN SOL EL GÖRMESİN’
Gönülden iyilik yap, başa kakma
Sevap hasadına günah girmesin
Duyurma kimseye makbulü yaşa
‘Sağ elle verdiğin sol el görmesin’
Kimi fakir kimizengin dünyada
Kibirli üç öğün riya dermesin
Kün emriyle sona erer her rüya
‘Sağ elle verdiğin sol el görmesin’
Hayat pınarıyla el ele dünya
Deryayı bilmeyen ummana ermesin
Hüner değil ah!Kötülük, şol riya
‘ Sağ elle verdiğin sol el görmesin
İNSAN OLMAK ZOR ZANAAT
Hayrı bilmez, şerri bilir
Kötü nerde arar, bulur
Hasediyle hep dost olur
İNSAN OLMAK ZOR ZANAAT
Mağrurluğu der gölge
Yüreğinde haram bölge
Nefsi ona acı belge
İNSAN OLMAK ZOR ZANAAT
Noksan tartmaz terazisi
Her iklimde çıkar sesi
Şeytanlığın son bestesi
İNSAN OLMAK ZOR ZANAAT
Dili söyler aklı şaşar
Yalan , yanlış , mechul koşar
Arif gibi güne başlar
