Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Nergiz Kılıç Savrık

SEVGİSİZLİK

 

Dünyada yaşananılan her olumsuzluğun sevgisizlikten kaynaklandığını düşünüyorum. Sevgisizlik kadar insanı hiçliğe sürükleyen, değersizleştiren ruh haliyle oynayan bir başka hal var mıdır bilmiyorum.  Sevgi çok önemlidir olmazsa olmazımızdır.

Bir insanın ana vatanı bana göre çocukluğudur. Bir çocuk doğduğu andan itibaren görülmek ve duyulmak ister. Ben var mıyım, ben yeterli miyim, ben değerli miyim, ben olduğum halimle kabullenir miyim gibi soruların cevaplarını diğer insanların gözlerinde, sözlerinde ve davranışlarında arar.

Bu cevapları tutarlı ve yeterli biçimde alamadığında ise ne yazık ki kendine, diğer insanlara ve dış dünyaya dair karşı bazı çarpık, katı inançlar geliştirebilir. Çünkü dışarıda var olan gerçekliği olduğu gibi değil kendi inancından oluşan bir mercekten geçirerek algılar.

Çocukluk yaralarımız adeta sürekli gözümüzde bulunan bir gözlük gibidir. Bu gözlük dışarıdaki gerçekliği çarpıtarak bize verir.

Örneğin çocukluğunda değerli olduğunu yeterince hissedemeyen bir birey yetişkinliğinde karşı tarafın davranışını bu inancı destekleyecek olarak yorumlayabilir.

Partneri kendisini aramadığında ya da aramasına dönüş yapmadığında değersiz olduğu için ona değer vermediği umursamadığı için yanıt vermediği fikrine kapılabilir ve hayatı kendine zehir edebilir. Beklide o an sadece karşı tarafın gerçekten meşgul olmasıdır.

Ya da çocukken sadece başarılı olduğunda, kurallara uyduğunda, uslu olduğunda görülen bir çocuk yetişkinliğinde kendini iyi hissetmek için mükemmel olmaya mükemmeliyetçi olmaya ya da aşırı fedakar olmaya ihtiyaç duyar.

Tabii bunlar bazı örnekler değerli okuyucularım.  Her böyle yetişen çocuk yetişkin hayatında da böyle olacak diye kesin bir şey yok tabii ki.

Her insanın ana vatanı çocukluğu ise her çocuğun sevgi mutlu ve huzurlu olmasını dilerim. Ki yetişkinliğinde her insan mutlu sağlıklı olabilsin. Evlat yetiştirirken anne ve baba olarak lütfen daha bilinçli olalım. Sevgi vermekten korkmayalım çekinmeyelim.

Her yaşta her insanın sevgiye ihtiyacı vardır.  Hayatta ki en büyük ceza en ağır en korkuncu bir insanı sevgisiz bırakmaktır.

Duygu bilimcilerine göre, çocuklara vereceğiniz sevgiler ve bu küçük anlar, ebeveynler ve çocukları arasında sevginin olduğu anlardır.

Araştırmalar sevgi, neşe ve minnettarlık gibi olumlu duyguların büyümemize ve kendimizin daha iyi versiyonları olmamıza yardımcı olduğunu vurguluyor.

Şimdi sevginin özellikle sağlığımız ve büyümemiz için yararlı olduğunu söyleyen araştırmacılar, sevgi göstermenin ve sevgiye muhatap olmanın önemine vurgu yapıyor. Sevgi, yaşlanmayı yavaşlatmasının yanı sıra, başkalarının ihtiyaçları konusundaki farkındalığımızı genişletir ve başkalarıyla sosyal bağ ve birlik duygularımızı artırır. Ebeveynleriyle erken sevgi dolu ilişkileri olan çocuklar, daha şefkatli yetişkinler olarak büyürler.

Etrafımızda ki tüm olumsuzlukların yanlışların hataların temeli sevgisizlik lütfen dünyamızı güzelleştirelim sevgimizi gerçekten sevdiğimiz insanlardan esirgemeyelim.

Mutlu günler sizlerle olması dileğiyle…

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YAZARLAR
TÜMÜ

SON HABERLER