Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Nergiz Kılıç Savrık

GEÇ(ME)MİŞ

Ne kadar çok duyar olduk değil mi ‘gençliğimde olsaydı…’ Yaşı ilerlemiş insanlar kullanır genelde bu tarz cümleleri. Zamanında yapamadımlar, ben gençken yoktular, siz çok şanslısınız gibi bir sürü cümleler. Evet, haklılar hepimizin en az bir defa duyduğu bu ve benzeri cümleleri kurmakta dedelerimiz ninelerimiz çok haklı. Devir diyebiliriz zaman, teknoloji diyebiliriz belki de bir çok insan imkansızlıktan dolayı iyi yerlere gelemedi.

Şuan kaleme aldığım bu yazıları kaç yaşında insanlar okuyor bilmiyorum ama ben kendim ve kendi yaş grubum adına şunu söyleyebilirim ki bizler de 50-60-70’li yaşlarda eminim ki aynı cümleleri kuracağız. Şuan günümüzde teknoloji, giyim kuşam, elektronik, kozmetik her alanda çok ileride ve yenilikçiyiz. Her geçen ay hatta her geçen gün yepyeni ürünlerle yepyeni markalar modellerle karşılaşıyoruz. Bunlardan bazıları nasıl 40 yıl önce yoktu ise 40 yıl sonrada bambaşka şeyler var olacağı için bizlerde o zamanlarda yaşarsak eğer ‘bizim zamanımızda böyle değildi, bunlar yoktu’ gibi cümleler kuracağız.

Aslında her yaş grubu için geçerli bu gibi cümleler biraz önce bahsettiğim gibi her geçen gün yeni şeyler ile karşılaştığımız için herkesin bu tarz cümleler kurmaya hakkı var. Eski zamanlarda teknoloji bu kadar yaygın değildi hatta henüz var olmadığı zamanlarda insanların eğlencesi sohbet etmekmiş. Dedelerimizden ninelerimizden duymuşuzdur mutlaka soba etrafında saatlerce edilen sohbetler günümüzden daha sık olan akraba eş dost ziyaretleri çocukların sokakta oynadığı bir sürü oyun. İnsanlar pazarda karşılaşırmış kim ne aldıysa gidilir evde yapılır yenilirmiş.

Bir mahallede herkes herkesi tanır yenilen içilen ayrı gitmezmiş mahallenin çocukları her hangi bir bahçeye girip gönlünce meyve toplayabilirmiş. Hangi biri var şimdi? Mahalle kültürü kalmadı insanlar aynı apartmanda oturduğu komşularını tanımıyor, uzun uzun edilen akşam sohbetlerine ne oldu evet ziyaretler devam etse de ya eller telefonda ya gözler televizyonda, evet pazarlar hala kuruluyor bir çok insan alışverişini yapıyor ama artık o da cebimizde marketteki kasapta ki her ürüne sadece telefonu elimize alarak ulaşabiliyoruz peki çocukların mahalle ortasında sabahtan akşama kadar oynaması acıkınca her hangi bir evden ekmek su isteyebilmesi bahçesinden elma kopartabilmesine ne mi oldu?

O çocukların ip atlayıp top oynarken ki attığı kahkahaların üzerine gökdelenler inşa edildi. Kim kimin çocuğu hangi evde kaçıncı katta oturuyor belki bilmiyoruz bile. Zaten bilesek de bir şey değişmez çocukların oynayabileceği mahalleler ne yazık ki yok oldu demek mümkün. Suçu gelişen teknolojiye büyüyen markalara çoğalan çeşitliliğe atmak da doğru değil biz insanlar olarak çok kolay uyum sağlayıp devam ediyoruz hayatımıza. Yenilikler gelişmeler hayatımızı kolaylaştırıyor çok da yararlı oluyor ama toplumca dozunu ayarlamamız gerekiyor. Demem o ki nasıl yıllar öncesinden bahsedip iç çekebiliyorsak yıllar sonra da bu günlerimizi hatırlayıp aynı cümleleri kuracağız.

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YAZARLAR
TÜMÜ

SON HABERLER