İnsanda Baharı Yaşamak

Sevdikçe güzelleşir sevdikçe güzelleştiririz. Hayatımızın merkezine koyduğumuz ‘sevgi’ neticesini, doğru zamanda doğru şekilde hissettiğimizde de güçleniriz. Kalbimizin yerinden çıkacakmış gibi atması da bundan olsa gerek, yeniden doğmuş hissiyatı aslında tekrardan çocuk gibi davranışlarımızı buna bağlamalıyız.

Bize bu dünyada hayatı yaşatacak elbette ki kendimiziz ama baharı yaşatacak olan hayatımızı paylaştığımız o insandır. Nice baharlar yaşadığını düşünebilir insan, kanabilir, aldanabilir ama öyle bir zaman gelecektir ki içimizde kış mevsiminde petunyaların açtığını hissedeceğiz, dünyayı daha güzel, renkleri daha parlak, gökyüzü daha yakın gelecek…

Sevmek insanadır, sevilmek insanlığa mahsustur. ‘Her insan sevmeli her insan sevilmelidir’ üstelik bu durumlar rızamız dahilinde gerçekleşen şeyler de değildir.

Umarım herkes kendi hayatlarını baharlaştıracak sevgilerle boğulurlar ve baharlar yaşatır. Hayat sevdikçe güzelleşir lafının ne kadar önem arz ettiğinin farkında olmalıyız çünkü öyle, seven ve sevilen bir insanın hayatta başka gayelere düşkünlüğü çokta görülmez.

Bu hayatta sonsuz olması ve şart olan ilk şeylerden biri sevgidir, karşılıklı duyulan derin bir aşk, beslediğimiz duygular bizi olduğumuzdan başka bir insana çevirir bekli de göremediğimiz birçok şeyin önünü açacaktır, kimi zaman düşünemediğimiz  potansiyellere ulaşıp birbirimizi yücelttiğimiz baharlar yaşanacaktır.

Her ne kadar etrafımızdan ‘ben sevgiden anlamam, benim neyime’ edalarını duysak da o insanda hayat bulacak ve o göremediğimiz baharlar yaşanacak ne olursa olsun o petunyalar açacaktır.