Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Mustafa Saka

Kentlilik ve kültür

 

 

Kültür ve spor hem insan haklarıdır hem de diğer çeşitli insan haklarıyla ilişkilidir. Bunlar aynı zamanda, gençlerin hakları da dahil olmak üzere, insan haklarının sıklıkla sorgulandığı ve suistimal edildiği zeminlerdir.

“Kültür” kelimesi, örneğin popüler kültür, kitle kültürü, kentsel kültür, feminist kültür, azınlık kültürü, şirket kültürü ve son olarak gençlik kültürü gibi birçok farklı şekilde kullanılmaktadır. Ayrıca kültürlü bir insandan, yani görgü kurallarına sahip ve resmi olarak edebiyat ve sanat geleneklerinde eğitim görmüş birinden ya da kültür şoku hakkında konuşabiliriz: bir kişinin yabancı bir kültürü deneyimlerken oryantasyonunu kaybetmesi ve hüsrana uğraması. “Kültür”ün bu anlamlarından hiçbiri genellikle kültür bakanlıkları veya eşdeğer hükümet yetkilileri tarafından ele alınmaz.

“Kültür” kelimesi Latince “kultura”dan gelir ve “bakmak, korumak, yetiştirmek, işlemek” anlamına gelir. Kelimenin “eğitim yoluyla yetiştirme” mecazi anlamıyla ortaya çıkması ilk olarak 1500 yıl civarındaydı ve kelimenin farklı toplumların kolektif gelenekleri ve yaşam biçimleri hakkındaki fikirlerle ilişkilendirilmesi ancak 19. yüzyılın ortalarındaydı. . 4 Bu bölümde ele aldığımız, paylaşılan anlamların ve ortak anlayışların kalıtsal örüntüleri olarak kültürün bu anlamıdır.

Hiçbir kültür homojen değildir. Her kültür içinde, “alt kültürleri” tanımlamak mümkündür: kendilerini daha büyük kültürden ve diğer alt kültürlerden ayıran farklı uygulama ve davranışlara sahip insan grupları. Kültürü tanımlamak, ele geçirmek kadar zordur; kültürler sürekli gelişiyor ve değişiyor. Herakleitos’un aynı nehirde iki kez adım atılmamasını ifade edecek olursak, bugün iletişim kurduğumuz kültür, dün iletişim kurduğumuz kültürle aynı değildir. Yine de, bizim gözlerimizde ve algılarımızda, gerçekten aynıdır.

BM Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Komitesi kültürü şu şekilde tanımlamaktadır:

Kültür; diğerlerinin yanı sıra, yaşam biçimlerini, dili, sözlü ve yazılı edebiyatı, müzik ve şarkıyı, sözlü olmayan iletişimi, din veya inanç sistemlerini, ayinleri kapsar. ve törenler, spor ve oyunlar, üretim veya teknoloji yöntemleri, doğal ve insan yapımı ortamlar, yiyecek, giyecek ve barınma ve bireylerin, birey gruplarının ve toplulukların insanlıklarını ve onlara verdikleri anlamı ifade ettikleri sanat, gelenek ve görenekler. ve yaşamlarını etkileyen dış güçlerle karşılaşmalarını temsil eden dünya görüşlerini inşa ederler. 5

Kültürün bazı yönleri, örneğin insanların giyim tarzı gibi oldukça görünür durumdadır. Diğer yönler çoğunlukla bilinçsiz, neredeyse içgüdüseldir. Kültür hakkında düşünmenin bir yolu, bir buzdağı metaforunu kullanmaktır. Bir buzdağının su hattının üstünde görünen bir kısmı ve altında daha büyük, görünmez bir kısmı vardır. Aynı şekilde kültürün de gözlemlenebilen ve bilincinde olduğumuz bazı yönleri olduğu gibi, ancak şüphelenilebilen veya hayal edilebilen ve diyalog ve iç gözlem yoluyla ulaşılabilen diğer yönleri de vardır. Nasıl buzdağının kökü üst kısımdan çok daha büyükse, kültürün büyük kısmı da “görünmez”dir. Risk, bütün için parçayı almaktır. Bizim için görünür olana (ve “anlıyormuş gibi” göründüğümüze) odaklanarak, insanlarda, insanlarda esas olanı gözden kaçırma riskine gireriz.

Kültür aynı zamanda hayata ve topluma baktığımız ve yorumladığımız mercektir. Kültür bir nesilden diğerine aktarılırken, yeni unsurlar dahil edilir ve diğer unsurlar atılır. Hakim olan kültürün çoğunu anne sütüyle aldığımız için kendi kültürümüze objektif olarak bakmak çok zor; Kendi kültürümüzün “doğru” hissetmesi normal ve doğal görünüyor ve farklı düşünme ve yapma biçimleriyle diğer kültürler alışılmadık – hatta belki yanlış görünüyor.

Kültür, aynı zamanda, insanların ihtiyaçlarına yanıt olarak kendileri tarafından yapılan dinamik bir yapı olarak da açıklanmaktadır. Bir an için kuzey İsveç’in kutup çevresini düşünün; oradaki insanlar, Akdeniz’in sıcak kıyılarında yaşayan insanlardan farklı zorluklarla karşılaşıyor; sonuç olarak farklı tepkiler –farklı yaşam biçimleri– kültürler geliştirdiler.

Bugün, modern teknoloji ve küreselleşmenin bir sonucu olarak, iki kültürün geçmişte olduğundan daha fazla ortak noktası var, ancak yine de Avrupalı olmanın ne anlama geldiğine dair farklı fikirler de dahil olmak üzere birçok farklılığa sahipler.

Kim olduğumuz veya kim olduğumuza inandığımız, büyük ölçüde içinde büyüdüğümüz, maruz kaldığımız veya kucaklamaya karar verdiğimiz kültürlere bağlıdır. Ancak her birimiz aynı zamanda benzersiziz. Örneğin konuşmayı ilk öğrendiğimiz dilleri, en çok sevdiğimiz yemeği ve takip ettiğimiz dini ilk başta tanımlayan şey, doğduğumuz yerin tesadüfüdür. Kimlik, kültür gibi, zaman ve mekana göre değişen bilinç çizgisinin üstünde ve altında bulunan karmaşık bir kavramdır. Kişisel kimlik, cinsiyet kimliği, ulusal, kültürel, etnik, sınıfsal veya ailesel kimlik ve hatta diğer her türden kimlik hakkında konuşabiliriz. Kimliğin karmaşık, çeşitli ve dinamik olduğunu ve kendisi olmakla ilgili olduğunu kabul etmek ve aynı zamanda başkalarının kendi kimliklerini ifade etme haklarını tanımak ve kabul etmek, bir insan hakları kültürü inşa etmek için esastır, herkesin eşit haklara ve saygıya sahip olduğu yer. Kimlik, her birimizi benzersiz yapan şeydir. Ancak bu benzersizlik yaşamımız boyunca aynı değildir; sürekli değişiyor.

Çağdaş toplumlarda kültür, kimlik, aidiyet, meşruiyet ve yetkilendirme üzerine bir tartışma ve mücadele alanıdır.

 

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YAZARLAR
TÜMÜ

SON HABERLER