KADERİN  BİR  CİLVESİ Bu  nasıl   hayat  böyle  ? Sanki  hüsran   bestesi Aşkınla  ölmek  bile Kaderin  bir  cilvesi   Her  günüm 

AŞK YOLUNDA TOZ TOPRAĞIM   Aşk yolunda toz toprağım Uğrunda tek öldüğümsün Sağnak sağnak dökül bana Bu dünyada güldüğümsün  

YORGUN  DÜNYAM   BİTMİŞ  HÜLYAM Yorgun  dünyam  bitmiş  Hülyam Olmaz   sevdam    böyle    olmaz Yarım  kalbim   onmaz     yaram Şu  dünyada   yerin  dolmaz

SENSİZ DÜNYA BOŞ BANA Sen batmayan Güneşim Sen düşmeyen ateşim Sen benzersiz SEV eşim Sensiz dünya boş bana Doğuştan aşka

    Aşk  bir  rüya   bin  çile Her gün  dertle  dolmaktır Sonunu   bile  bile Ona   teslim   olmaktır Mechul   yorgun   zamanda

  Her  aşk  kendi   masalını  yaratır Ezberledim  senle  dolu  zamanı Parça  parça  koptun geçen  ömrümden Gör  içimde  ahla  yanan  dumanı

  Sağlam   olsun   SEV   temelin Her  söz   bil   yanlışta   başlar Sabrını   sevdaya  alıştır İnsan  beşer   kuldur   şaşar   Çığlık  atsın 

  Hayatımın    anlamı Sensiz  bu  dünya  durur Sevdamın  tek  gerçeği Yerini   kim  doldurur  ?   Özlemekten  beterim Zirvemsin ,  aşkın 

    Her şeyi bilenler kendin unuttu Dünyanın hayatın tadı değişti Gönül duyguları şaştı yoruldu Zalimin kötünün adı değişti  

  Haydi tut ellerimi Senden farkım yok benim Ne ayrıyız , ne gayrı Sen bensin , bende senim Aynı dalın

  Ne  sevmeyi  biliyorsun Ne  insandan  anlıyorsun Gönülden  nefret  dolusun Yarı   yolda   kalıyorsun   Kör  gecenin  sahibisin Hep  eyyamı  çalıyorsun

  SUS  bir  sözün   yok ,  söyleme Duygusuz  aşkın   körüsün Yazık   verdiğim  emeğe SEN  Nankörün    nankörüsün   Her  adımın  bir 

  Çocuklar   gibi    ağlarım İçimde  yangının   bitmez Yalnız  üşür   hatıralar Gözümden   sevdan  hiç  gitmez   Hazin   olur  benim  ömrüm Çaresizlik  

  Enginler  yorar  insanı Tuzağa  düşüp   kalma Gerçeğe  koş  hayatta Mazlum  ahını   alma   Dalga  kabarır   taşar Kul  hakkı   yeme 

  Her  zerrede  hayat    saklı Sen  yaşamayı  unutma Görünmeyen  resim  çizsin Gönülde     hayal   avutma   Can  emanet   gönül  yüce Kendin 

  Ne yaramı gördün ne halden anladın Kaderimi yazdın ah ! zalim elinle Yaşamam ölürüm diyordun yoluma Biz aynı gemide

  Hangi yaramızı sardı bu hayat ? Neden dünya yalan suskun bir halde ? Kantarın topuzu ne kadar rahat Dilim

    Bu kaçıncı yara böyle? Ders almadık acılardan Ocaklara ateş düştü Ayrı düştük bacı yardan *** Bu kader mi

  Anlamaza  söz mü  sus mu  yetişir  ? Ar  duvarı  çatlar   o  hiç  yorulmaz Yalan  , çirkin  onun  her gün 

  Kurudan  yaşları   ayıramadık İnkarda   yalanda   keyif   sürdün  mü ? Mazlumun  hayali  nerede  kaldı          ? Balıklar   kavağa  çıktı  gördün mü    

  Tut   elimden  çıkar   beni Can  vereyim  ben  yoluna Gurbetim  ah !   ne  zamandır Döndü  ömrüm  dert  gülüne   Yoldaşım  

  Vuslattır   her  aşkta   yolun  menzilin Sevgi  kalpte  uçan  kanatsız  kuştur Gülün   dikeninde   ara  gerçeği Sevdanın  çölünde  gezinmek  hoştur  

  İNSAN  İNSANIN  ŞEYTANI İnsan  insanın  şeytanı Bunu  bilirim ,  söylerim İnsanlığı   bilmeyene Boşa  yaşıyorsun   derim   Çürümüş  yalan  yol 

Anlamaza  söz mü  sus mu  yetişir  ? Ar  duvarı  çatlar   o  hiç  yorulmaz Yalan  , çirkin  onun  her gün  emrinde