HAREKETSİZLİK SORUNU VE KENTLER

Bugün dünya nüfusunun yüksek bir yüzdesi kent merkezlerinde yaşıyor. Bir şehrin sağlık durumunu belirleyen değişkenler dört kategoride gruplandırılabilir: Nüfus kompozisyonu, sosyal çevre, fiziksel çevre ve sağlık ve sosyal hizmetlere erişim ve bunlara erişim. Nüfus kompozisyonu, bir şehrin veya mahallenin yaş ve cinsiyet dağılımı, genetik özellikler, sağlık inançları ve kültürel tutumlar açısından demografisini ifade eder. Sosyal çevre, sosyal ağlar, sosyal sermaye ve sosyal destek tarafından belirtildiği gibi insanlar arasındaki ilişkilerin yapısı ve özellikleri anlamına gelir. Fiziksel çevre kategorisi, güvenli içme suyuna erişim, sanitasyon, drenaj, çöp toplama, hava ve gürültü kirliliği ve yapılı çevreyi içerir. Sağlık ve sosyal hizmetlere erişim, sağlık altyapılarının, sosyal hizmetlerin mevcudiyetinin, yaşam koşullarının kalitesinin, piyasa ve belediye hizmetlerinin ve düzenleyici ortamın bir toplamıdır.

Spor bilimini kentsel gelişimle birleştiren bir bakış açısıyla, yapılı çevre ve spor ve aktif ulaşımla ilgili hükümet etkileri bu makalenin odak noktası olacaktır. Bu bakış açısı, sağlığı geliştiren fiziksel aktiviteye katılımın artırılmasının acilen endişe duyulan bir kamu sorunu olduğu görüşünden kaynaklanmaktadır. Buna göre Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), “Sağlıklı bir şehir, aktif bir şehirdir” dedi.

Küresel nüfusun şehirlerde yaşayan artan yüzdesi ve günlük yaşamdaki fiziksel aktivitenin eş zamanlı olarak azalmasıyla birlikte, kentsel gelişim için halk sağlığı sorunları ortaya çıkmıştır. Bu çalışma, şehir genelindeki fiziksel aktivite düzeylerini ölçmek için bir yaklaşım sunarak bu eğilime yanıt vermektedir. Aktif spor ve aktif ulaşım için il endekslerinin karşılaştırılması, konu iller ve yaş gruplarının spor, yürüyüş ve bisikletteki aktivite düzeyleri arasında farklılıklar göstermektedir. Bu nedenle, çalışmamız, daha sağlıklı bir şehir yaratmaya yönelik kentsel gelişim için çıkarımlara kendini borçludur.

Avrupa Birliği, yaklaşan bir hareketsizlik sorunuyla karşı karşıya. 15 yaşından büyük kişilerin üçte ikisi, DSÖ tarafından sağlık için önerilen seviyelerde fiziksel olarak aktif değildir. Fiziksel (hareketsizlik) önemli bir halk sağlığı sorunudur çünkü sağlığın diğer yönlerini yansıtmaktadır ve yeterli sayıda insan düzenli sağlığı geliştirici fiziksel aktiviteye katılmamaktadır. Temel bir insan işlevidir ve fiziksel ve zihinsel sağlığı iyileştirmek için temel araçların çoğu kronik hastalığı üzerinde son derece faydalı etkiler gösterir. Ayrıca, düzenli orta düzeyde fiziksel aktivitenin zihinsel, fiziksel ve sosyal refah açısından gelişmiş sağlıkla sonuçlandığı iyi bilinmektedir. Bu, sağlıksız bir çevreyle sonuçlanan hızlı ve plansız bir kentleşmeye dayanmaktadır ve bu nedenle küresel sağlığı etkileyen önemli güncel eğilimlerden biridir. Kentsel alanlardaki bu büyük nüfus kümelenmesi payı, her şehir yönetimi için, özellikle de halk sağlığı sistemlerinin zorlukları için bir meydan okumadır. Bugün, kentsel planlama, birincil önleme ve sağlığa katkıda bulunma biçimi olarak hizmet vermektedir.

Spor tesisleri bu hedefin neresinde yer alıyor? Oyun (spor), refahı, zihinsel sağlığı ve esnekliği artırır-koşullar beklenmedik bir şekilde değiştiğinde zorluklara dayanma ve esnek olma yeteneği. Sosyal ve ekonomik ilerleme için bir itici güç olabilir.

Eğitim, halk sağlığı veya iklim değişikliği alanlarındaki politikaların belirlenmesinde hükümetin eylem ve eylemsizliklerinden en ciddi şekilde etkilenen yaş grubu çocuklardır. Dar görüşlü politikalar, çocukları toplumun gelecekteki üyeleri olarak görmez. Çocuk dostu şehirler tasarlayan hükümetler, daha fazla büyüme ve yenilik, çeşitlilik ve bağlantının olduğu ortamlar yaratır.

Genç yaşta fiziksel aktiviteyi ve sağlıklı yaşamı teşvik etmek için açık yeşil alanlara daha fazla erişim sağlamak yerel belediyelerin çıkarınadır. Oyun dostu alanlar olmadığında veya erişilemediğinde topluluklar zarar görür. Benzer şekilde, spor takımı sahipleri de tesislerinin içinde ve çevresinde oyun alanları yaratmaya teşvik edilir. Ekipler, çocuklar ve aileler için güvenli sığınaklar sağlayarak markaları ve gelecekteki potansiyel hayranlarıyla olumlu duygusal ilişkiler kuruyor.

Çocukların oyun dışı günlerde spor ortamının bir parçası olduğunu hissetmeleri için bir kum havuzu kadar basit bir varlığı entegre ederken,  bu yenilikçi yaklaşımla, çocuklar tam tasarım sürecine dahil oluyor, topluluk duygusu güçlendiriliyor ve kentsel mekanı farklı ölçeklerde ve ihtiyaçlarını içerecek şekilde yeniden tasavvur etmede yaratıcılıkları daha da teşvik ediliyor.