MADENCİ AĞIDI

Bu kaçıncı yara böyle?

Ders almadık acılardan

Ocaklara ateş düştü

Ayrı düştük bacı yardan

***

Bu kader mi bu çile mi?

Kurtulmadık enkaz, dardan

Çare yok mu ey Allah’ım!

Ayrı düştük bacı yardan

***

Gözyaşımız sele döndü

Kaçmaz felaket israftan

Ne zormuş ekmek parası

Ayrı düştük bacı yardan

***

Ağıtlar hiç dinmez oldu

Feryat, figanlar etraftan

Derdimizi kime döksek?

Ayrı düştük bacı yardan

NE FELEK NE YAR ANLIYOR HALİMDEN

Ne felek ne yar anlıyor halimden

Sevgi bilmez bir alemde yaşarım

Yürek yangın yeri meçhul kaderi

Dertli yarınlara doğru koşarım

***

Gözyaşlarım can veriyor her gece

Mutsuzluğun denizinden taşarım

Bir rüzgarım acılarda savrulan

Dertli yarınlara doğru koşarım

***

Unutulmuş yorgun hatıralarım

Hiç gülmeyen yalnızlığa başlarım

Çaresizlik sarar dört bir yanımı

Dertli yarınlara doğru koşarım

ÇOKTAN DOLDU AŞKIN ÖMRÜN KADEHİ

Çoktan doldu aşkın ömrün kadehi

Sevda kelamını öldür kalbinde

Hüsran derya oldu taştı ah! Sende

Bulamadım aşkın yerli yerinde

***

Sessiz gemi hayatımda ümitler

Duygularım ateş yakar derdinde

Canım alsın seviyorum sev diyen

Bulamadım aşkın yerli yerinde

***

Bir bilinmez suskun zaman dilinde

Sazım sözüm çalar hicaz zevkinde

Güneş doğmaz sabah olmaz haldesin

Bulamadım aşkın yerli yerinde

NE ÇIKAR

Şu yalçın dağlara ay ışığında;

Sevdamı anlatsam yazsam ne çıkar

Kar yağan gönlümü dert bastığında,

Efkarın şeklini bozsam ne çıkar.

***

Çarmıha gersem de kin ve nefreti

Bulunmaz dost gibi, dünya serveti

Maddeden ayrılır sevgi heyeti

Dünyanın haline kızsam ne çıkar

***

Bir bardak misali kırıp, döküp de

Doğruyu, yalandan hazla söküp de

Nefsini yenmeyen zatı büküp de

Herkesin içinde, ezsem ne çıkar

***

Adımdan kısadır, karışın boyu

Zulme kucak açar Nemrut’un soyu

Çürümüş halatla bulunmaz kuyu

Sabrımı imbikten süzsem ne çıkar

***

Zamanlar eskidi zaman elinde

Değerler kurudu hüsran gölünde

İnsanlar kayboldu en zor gününde

”Bana ne ” diyeni üzsem ne çıkar.