Nöbetçi Eczaneler
Muhterem dostlar…
Seksen yaşına yaklaştığım şu günlerde söyle geriye bakıyorum da…
Yüzlerce kişiyle yıllarca çalıştım. Bazılarının altına araba verdim. Evlendirdim, düğününü yaptım, ev eşyalarını aldım.
Her türlü ihtiyaçlarını giderdim.
Amaaaa…
En büyük vefasızlığı da onlardan gördüm.
Bir de baktım ki en sadık vefakar dost olarak partili canları gördüm.
Tabii her merhaba dediğin candan dost olacak değil. Vefa beklemek beyhude imiş.
***
Köyde otururken, bir kedim bir de köpeğim vardı. Evimiz köyün dışında bahçede idi. Gece gelirken pamuk diye seslenince gelir, korkusuzca eve birlikte gelirdik.
Haa, bu köpeğim eve gelen ve kendisine ters bakan insanların ayakkabılarını götürür, toprağa gömerdi. Sanki bunlar gelmesin derdi.
Kedim ise benimle yatar, ihtiyacı olunca kapının zembiline (kapı kolu) basar, ben açarım, işini bitirince yine kapıyı çalar, gelir yanıma yatardı.
Gazlıgöl’de otururken iki köpeğim vardı. Rahmetli eşim, yörede çok bilinen sıcak su kaynaklarına çamaşır yıkamaya giderken ikisi de yanında gider, iş bitinceye kadar orada beklerler ve birlikte gelirlerdi.
Yan komşumuzun bir horozu vardı. Gelen giden çocuklara saldırıldı. Bir gün en küçük kızıma saldırmış yere yatırmış. O arada çocuk bağırınca bu sevimli dostlar koşarak gitmişler ve horozu öldürmüşlerdi.
***
Anlatmak istediğim, bu patili dostlar kadar vefalı dost bulamadım.
Hala…
Atlar için de söylenir ama hiç atım olmadığı için bilemiyorum…
Sizlere gerçek bir olayı nakletmek istiyorum:
Antalya Kale İçinde bir dostumun restoran ve pansiyonu vardı.
Orada çalışan, ‘Zeki’ isimli uzun saçlı bir garson vardı. Zeki’nin de bizim Anadolu’daki ‘zağar’ isimli bir köpeği vardı.
Bu hayvanın yanında yere tükürecek veya sigara izmariti atacak olursanız, hemen paçanızdan ısırırdı.
Tabii Zeki de ona çok güzel bakardı.
Yaz sezonuna doğru bir gün, restorana gece vakti üç kişi geliyor.
Mekanda Zeki yalnız. İçki istiyorlar. Zeki de içki olmadığını, isterlerse para verirlerse, sabaha kadar bahçede oturacaklarını söylüyor.
Zaten sarhoş olan adamlar, Zeki’yi yüzükoyun yere yatırıp dövmeye başlıyorlar.
Derken saldırganlar, feryat figan bağırmaya başlıyorlar. Neticede Zeki’yi bırakıp kaçıyorlar.
Zeki kalkınca polisi arıyor.
Gelen polisler bakıyorlar ki, Zeki’nin sırtı kanlar içinde.
Gömleğini çıkarıyorlar, kan sadece gömlekte var, başka yara bere yok.
Herkes şaşırıyor. Bu esnada Zeki’nin köpeği yanlarına geliyor.
Bir baksalar ki köpeğin ağzı, vücudu kanlı.
Ama köpekte de hiç yara yok.
Polisler kaçan adamları arıyorlar.
Hastanelere yaralı gelen olup olmadığı soruluyor. Hastanenin birisinde boğazları gırtlaklarından delinmiş üç kişi olduğu öğreniliyor.
Zeki’yi de alıp hastaneye geliniyor. Zeki, saldırganları tanıyor.
Adamların gırtlaklarını Zeki deldi zannediyorlar.
Fakat işin aslı sonradan meydana çıkıyor:
Zeki’nin patili dostu saldırganları boğazlarından ısırıp yaralıyor ve sahibini kurtarıyor.
***
Anlatmak istediğim bu canlıların vefası sadakati.
Benim de şu anda pamuk adında bir kedim var
Eve geç geldiğimde bana epeyce bağırır.
Sabah namazında mutlaka beni uyandırır.
Kedilerin insana huzur verdiği hep söylenir. Bu da gerçek.
Anadolu’da derler ki, “Bir evde köpek ve kedi varsa, o evde iyi vicdanlı, paylaşmasını bilen insanlar vardır. O evinde yemeği yenir, suyu içilir.”
***
Muhterem dostlar…
Kış geldi.
Havalar soğudu.
Bu partili vefakar canlar soğukta sokakta aç kalıyorlar.
Bazıları donarak, açlıktan ölüyorlar.
Kapımızın önüne bir kap su bir kap mama koyalım.
Hiç bir şey bulamıyorsanız, bir karton kutunun üzerine naylon geçirerek bu güzel ve nazik patilere birer yuva yapalım.
Sizlere bu dostlarla birlikte, sağlık huzur ve mutluluk dolu nice günler yıllar diliyorum.
Selam ve saygılarımla…
YORUMLAR