SENSİZ DÜNYA BOŞ BANA

SENSİZ DÜNYA BOŞ BANA
Sen batmayan Güneşim
Sen düşmeyen ateşim
Sen benzersiz SEV eşim
Sensiz dünya boş bana

Doğuştan aşka ödül
Ömrüme sunulan gül
Nazlı cilveli bir dil
Sensiz dünya boş bana

Hep mutluluk bakışlım
İnce Uşşak nakışlım
Dört mevsim AŞK kokuşlum
Sensiz dünya boş bana

İNSANLIK ÖLDÜ DE BİZ Mİ DUYMADIK ?
Ben düşene hiç vurulmaz bilirdim
Bu hayatta kör şeytana uymadık
Dosttan geldi darbe , nasıl delirdim ?
İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

Ne zulümler gördü , yaşadı ömrüm
Gözü yaşlı bir sevene kıymadık
Gül diyene gül bahçesi verirdim
İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

Siyahları giyip , gezip tozmazdık
Mutluluğu bir yerine koymadık
Sevgi olsa yollarında erirdim
İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

Güzelliğe , hoşgörüye koşardım
Ah ! dertlere , çilelere doymadık
Aç komşunun hep yanına , gelirdim
İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?