Saklanması gereken en önemli hazinedir öğretmen. El üstünde tutulması gereken değerli, nadide topraktır ve öyle ki gösterilen en sahici sevgidir. Nesilleri yeşerten sudur, güneştir, ışıktır. Binlerce teşekkür borçlu olduğumuz yol göstericilerine destanlar dolusu sevgiler bahşedilmeli. Karanlık ve soğuk caddelerde koşuşturarak okula gitme sevincini içimizde büyüttünüz, kara tahtaları, kereste sıraları, uzun renkli koridorları evimiz bellettiniz. Kimi zaman tebeşir tozlu formaların içerisinde adeta bayram havası yaşattınız. Üstü naylon kaplı kitaplarda hayatı, doğruyu,
yanlışı, bilgiyi, aklı tane tane öğrettiniz. Verdiğiniz nasihatlerden şu anda olduğumuz bireylere dönüşmemiz bizler için her zaman ve her yerde büyük bir önem arz edecektir. Aydınlattığınız bahçelerde ışığınıza, güneşinize muhtaç olan ayçiçekleriyiz biz. Öksüz çocuğun gözyaşı, yüzlerce parçaya bölünüp herkesin ailesi olabilendir öğretmen. Dilsizin cümleleri, sağırın sesi, körün ışığı, fedakarlığın simgesi, resmedilecek en güzel ağıtların tek sahibi sizlersiniz. Yeşertin diye çiçekler serpilmeli yollarınıza. Sadece akademik anlamda değildi öğretileriniz, hayatımızın gidişatında
nasıl yol almamız gerektiği, kendimizi tanımamız, bireysel farkındalık, yetenek ve ilgi alanları, düşünce yapısı, gibi niteliklere mum yaktınız. Bizlere bu hayattaki en değerli nimeti veriyorsunuz. Bunca pislik ve kötülüğün içerisinde bize hala şiirlerin en güzel satırının altını çizmeyi öğrettiğiniz için teşekkürler. ‘Toplumun mimarları’ bilmelisiniz ki ektiğiniz tohumlar tohum saçıyor.
‘Gelecek gençlerin, gençler ise öğretmenlerin eseridir.’ Atatürk’ün bu sözüyle altını çizmeliyiz ki gençliğe umut geleceğe ümit verdiniz. Yeri geldiğinde anne kucağı baba sevgisi gösteren nice muallimler, yerleriniz her zaman baş üstünde tutulmalıdır. İncelikle yetiştirilen mekteplilerden, hayatın en özel armağanlarına. 24 Kasım Öğretmenler gününüzü en içten dileklerimle kutlar bize kattığınız değerler için minnettarlığımı sunarım.
Okuduğum her cümleden sonra daha da heyecanla okudum yazıyı…İçimi ısıttı okudukça… Çok başarılı ve içten bir yazı olmuş…Tebrikler Elif