“Mükemmeliyetçilik”

Mükemmeliyetçilik kimi tabirle dört dörtlük hayat standartlarına erişme isteği. Peki, dört dörtlük hayat standartları nedir? Her şeyin yerli yerinde olması mı? Hep aynı düzen içerisinde ilerlemek mi? Kişiden kişiye farklılık gösterir ama hemen hemene her şeyin tek bir doğrultuda, bir uyum içerisinde ve alışılagelmiş bir düzene oturtmama isteğidir. Eğer bir durum varsa, mükemmeliyetçi kişiliğe sahip bir insan karşılaşabilecek bütün olumsuzlukları, sorunları hatta beşeri olmayan bir kaynaktan gelen problemleri bile her noktasını düşünür ve ona göre hareket eder. Bu da doğal olarak bu kişiliğe sahip insanda kaygı, stres, panik atak hatta anksiyete gibi uzmana danışılması gereken sorunları çıkarır.

“Yeterince iyi olmalı!” Her şeyin en üst seviye mükemmel olması, çoğu zaman bir ego tatmini olarak da hissedilebiliyor, bir beklenti; hediye ya da en basitinden romantik bir sözü bile kapsayabiliyor. “Ben bunu mu hak ettim? Daha iyisi olabilirdi!” gibi cümleler karşı tarafa doğrudan aktarılmasa da, mimik, jest hareket gibi iletişimde kullandığımız unsurlar karşımızdaki insana bu mesajı veriyor. Asla tatmin olamama, hep en üst düzey beklentide kalma, bu kişiliğe sahip olan bir insanın asla kuramayacağı o cümle “Sen daha iyisini yaparsın.” Mükemmeliyetçi bir insan her zaman en iyisini ve en mükemmelini kendisinin yaptığını düşünür, çünkü onun mükemmeliyetçi standartları doğrudur ve hayatını zaten buna göre şekillendirmişse başkasının oluşturduğu bir şeyi kolay kolay kabul edemez, etse bile illa ki düzeltme, ekleme ve değiştirme isteğinde bulunur.

Bu kişiliğe sahip bir insanla yaşamakta çok zordur, kendisini nasıl görüyorsa senin de o şekilde görünmeni ister ve bu sadece kişilikle alakalı değildir ,dış görünüşüne, nerede ne konuşacağına hatta nefes almana bile karışma düzeltme cesaretinde bulunacaktır. Kişilik bozukluğu yaşayanlarda görülen bu hal, çevresindeki insanların hayatını olumsuz etkilerken kendi hayatını stres dolu bir yaşantıya sokar. Her şey mükemmel olmaz ve olmayacaktır çünkü bazen bir şeylerin yüksek standartlarda değil olduğu gibi kalmalıdır. Tedavi edilmesi ve üstüne durulması bir gereken bir konudur.

Mükemmeliyetçi kişiliğe sahip bir insan farkına vardığında ya da bu durum söylendiğinde, idrak etmeli ve bu halin baş noktası olan olguları olduğu gibi ‘Kabul Etme’ sürecine girmelidir. Kabul etme sürecinden sağlıkla çıkabilen ve bu duruma kısa sürede adapte olan kişiler kendi hayatları adına daha pozitif hale gelebilir ve yargı standartlarının o kadar da mükemmeliyet gerektirmediğinin farkına varmış olur.