ŞUHUT’TA KEŞKEK YENİR

Geçtiğimiz Perşembe günü, dostlarla gazetecilikle ilgili sohbetler ettik.

Basınla ilgili olmayan bir dostumuz, yazdığım yazılardan dolayı, sende tehlike çemberi içindesin, dedi.

İster ol, ister olma.

Genellemeyle söylüyor. Gazeteci her an tehlikeli sulardan yanlış bir kelime, yanlış bir isimi muhatap alma, bazen otoriteye varan eleştiriler, gazeteciyi tehlikeye sokabilir.

Güzel meslektir, iyi meslektir, havalı iştir. Biraz da güç verir insana.

Hani eskiden dördüncü kuvvet denilirdi. Şimdiki yıllarda bu güçten pek bahsedilmiyor.

Yargı, yasama, yürütme ve basın.

İlimizde yanlış bilmiyorsam bir sürü basın mensubu gazete, televizyon, internet, radyoculukla uğraşıp ekmeğini kazan-maya çalışıyor.

Bir içine giren, bir de girmeyen pişman. Çok masraflı ve zor bir iş.

Radyo- TV- Gazete yatırım istiyor. Bir yığın adam çalıştırmak istiyor. Vergi, kağıt, mürekkep, çalışanların maaş ve sigortaları, yer kirası, elektrik masrafı daha neler neler!

Bir zamanlar, gazetecilere devlet kağıt desteği verirdi. Şimdi oda yok. Çünkü kağıt fabrikamız kalmadı. Kağıt tamamen ithal ediliyor.

Neyse bu kadar dert yanmak fazla oldu.

Sayın Valimiz ve Belediye Başkanımız, 10 Ocak’tan bir gün önce, bütün gazetecileri davet edip Belediye Oteli’nde (Bendeniz hariç) ağırlamışlar. Çalışan gazeteciler adına sevindim.

Ama esas davet Şuhut’taki keşkek davetiydi.

Şuhut Kaymakamımız Harun Reşit bey gibi, insan sarrafı, içi dışı bir, memleket sevdalısı, tecrübeli bir idareciyi tanımaktan son derece memnun oldum.

Kısa sürede, basın mensubu arkadaşlarla kaynaştı. İkram (Şuhut Keşkeği) dan sonra Atatürk’ün 25 Ağustos’ta konakladığı Hacı Veli Konağı’na gidildi. Yeni ilaveler yapılmış. Anlatıldı, fotoğraflar çekildi ve oradan da Şuhutlu Şehit ve Gazilerle ilgili Hamza Bey hamamına gidildi. Şuhut’ta gezilecek, görülecek yer çoğalmaya başladı.

Güzel bir gezi oldu.

Sayın Kaymakamımız Harun Reşit beye teşekkür ederek ayrıldık.