Yazabilmeliyiz

Herkesin bir şeyler yazması gerektiğini düşünüyorum yaş fark etmeksizin her insan bir şeyler karalamalı. Çünkü dokuz on yaşlarında bir çocuktan akıl almaz cümleler duyabiliyoruz kırk yaşında insanların akıllarının ermediği şeyleri yirmili yaşlarında ki gençler söylüyor yetmiş yaşlarındaki dedelerimizin ağzından dökülen cümleler on yaşlarında çocuklarında ağızlarından çıkıyor ve bazen elli yaşında ki teyzelerin söyledikleri ile küçük çocukların sözlerini karşılaştırdığımız da o çocukların sözleri daha mantıklı gelebiliyor. Nedeni ne peki? Artık her şey sosyal medyada olduğu için her kesimin elinde cep telefonu var ve ister istemez telefondan gündem siyaset gibi konular ile karşılaşmak çok olağan oluyor. İşte bu yüzden her yaş grubu kağıda bir şeyler dökmeli bambaşka konular binlerce fikir ve onlarca farklı görüş çıkıyor ortaya. Çocuk, yaşlı deyip geçmemek gerekiyor bakış açıları farklı oldukları için kalemleri çok kuvvetli olabiliyor. Bir araştırmaya göre 12 ve 62 yaşında ki iki kişiye ağaç hakkında yazı yazmalarını istemişler, yaşlı olan insan ağaç çeşitlerinden bahsederken çocuğun ağaçlara farklı bir açıdan bakıp onlarca farklı renklerde olsalardı bambaşka meyvelerinde olabileceğinden bahsetmiş. Ve bu araştırma üzerine onlarca tez yazılmış tek bir sonuç çıkmış ortaya; ‘insan her yaşta olgundur.’ Ve her yaşta ki insandan bir şeyler öğrenebiliriz. Öğrenmenin yaşı olmadığı gibi yazmanın da olmamalı okuma yazma öğrenildiğinden itibaren çocuklara yaz demeliyiz çünkü çocuk psikolojisini anlamamızda büyük öneme sahiptir aslında. Küçük yaşlardan başlayalım yaz oğlum, bugün neler yaptın yaz bakalım kızım gibi cümleler ile çocuklarımıza da hem yazma hem okuma sevgisini aşılarken yazdıklarını okuyarak da çocuk psikolojisini anlamak mümkün aynı zamanda yaşı ilerlemiş insanlarda da yazmanın avantajı büyük hafızayı güçlendirdiği biliniyor. Daha küçük yaşarda olan insanların üstünde daha çok durdum belki ama edebiyatın gelişmesini, kelime dağarcığının güçlenmesinde oldukça büyük etkisi oluyor. Her insan yazmalı hatta bunu hobi haline bile getirmek mümkün kitaplar, biyografiler, şiir kitapları ortaya bir sürü eserler de çıkabilir. Yazmak hayal etmektir, yazmak hayal gücü geliştirmektir. Ve rahatlamadır. Aslında yazmaya da teşvik etmeliyiz insanları tadını alınca bırakamayacağımız bir alışkanlığın ileri zamanlarda raflarda görebileceğimiz göğsümüzü kabartacak kitaplar haline gelebilir. Yazabiliyor olmak da bir başarıdır çocuklarımıza aşılamalıyız ve kendimiz de duygu düşüncelerimizi karalamalıyız göreceğiz ki kelime dağarcığımız gelişiyor, zihnimiz boşalıyor, daha iyi odaklanıyoruz…

Mutlu günlerin sizlerle olması dileğiyle.