ZEKİ OLMAK ZOR MU?

İnsanın düşünme, kavrama, akıl yürütme, muhakeme etme ve bu zihinsel işlevleri uyumlu şekilde kullanabilme yeteneklerinin tümüne zeka denilmektedir. Zekanın ölçümü karmaşık ve birçok faktöre de bağlıdır.

Zeka birçok işlevi aynı anda yerine getirebilme, düşünebilme, çözüme ulaşma kapasitesidir aynı zamanda. Doğuştan gelen genetik bir aktarım olduğu gibi, zamanla beyin jimnastiği yaparak da geliştirilebilir. Bilim insanlarına göre sözel ve sayısal zeka olarak iki gruba ayrılsa da sonraki araştırmalara göre farklı zeka türleri de çıkmıştır.

Gardner’ın Çoklu Zeka Kuramına göre 8 farklı zeka türü vardır. Bunlar: Görsel- uzamsal, sosyal, sözel, mantıksal-matematiksel, bedensel-kinestetik, müziksel ritmik, doğasal ve içsel zeka. Bunun yanında IQ mantıksal zekayı kapsarken, EQ duygusal zekayı kapsamaktadır. Araştırmalarda görüldüğü gibi birçok zeka türü vardır aslında.

Peki, zeki olmak zor bir şey mi? Dezavantajları var mıdır?

Kişinin zeka düzeyi ne derece yüksekse bence bir o kadar da dezavantajlı yani zor yanları vardır. Bu insanların sosyal çevrede diğerlerine göre daha asosyal oldukları saptanmıştır. Kendilerine bir şey katmayacak insanlarla geçirilen vakti hedeflerine ulaşmada zaman kaybı olarak görmekteler. Daha az kişi, zamandan tasarruf ve daha verimli zaman demektir. Bu da onları sosyal çevrede asosyal yapmaktadır. Tabii ki burada her asosyal birey zekidir anlayışı oluşmamalı kafamızda.

Charles Bukowski’nin zeki insanlarla ilgili bir sözüne de değinelim: “Zeki insanlar hep dertlidir. Zekâ iyi bir şey değil beyin sürekli analiz halinde, biri sana bir hareket yaptığında ne amaçla yaptığını şak diye anlayıp kendine mis gibi dert ediniyorsun, ama aptallara bak dünyadan haberi yok, bu hayat aptallara güzel zekilere zindan.”

Sizce de öyle değil mi? Zeka düzeyi düşük insanların bu dünya ile ilgili pek de fazla iyi veya kötü yargıları yoktur. Hayat öyle veya böyle bir şekilde devam eder. Hiçbir şeyi sorgulamaz, umursamaz, düşünüp kafayı yormaz, bu dünyaya gelmiştir ve bir ara gidecektir. İşte budur hayat.Dünya nereye gidiyor, ben kimim, görevlerim neler, varoluşumuzun bir amacı olabilir mi gibi sorular sorma gereği bile duymayabilir. Bir açıdan da aslında duygusal zekaları da düşüktür. Çünkü duyarsızlık, bencillik fazladır bu insanlarda.Her ne kadar mantıksal zeka ile duygusal zeka birazcık farklılık gösterse de aynı zamanda birbirleriyle bağlantılıdır.

Buz Devri animasyon filmini bilirsiniz değil mi, birçoğunuz izlemişsinizdir. Bir sahnesindeki diyalog şuan ki konumuza çok güzel bir örnek niteliğindedir.

• Siz nasıl bu kadar mutlusunuz? Kıyamet koptu umurunuzda bile değil.
• Çünkü, biz çok aptalız.

Görüldüğü gibi aptallık bir bakıma rahatlıktır. Aynı zamanda sonsuz bir mutluluktur.

Bazı dâhilerin hayat boyu yalnız kaldıkları, bunalımlı bir yaşam sürdükleri bilinmektedir. Oldukça yorucu ve zor bir hayat gerçekten. Hiçbir şey düşünmeden, rastgele yaşamak güzel bir şey olmalı. O zaman ne diyelim… Beyinlerimizde ne kadarı varsa şuan onu kullanalım. Geliştirmek isteyenler de buyursun geliştirsinler kendilerini diyelim. Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda? Acaba sizce de cehalet saadet midir? Peki, zeki olmak zor ve yorucu mudur?