NE YARDAN NE SERDEN GEÇTİN YILLARCA

Ne serden ne yardan geçtin yıllarca

Hicrana , dertlere yol oldun Gönül

Ne sevdin , sevil’din hep acı çektin

Mutsuzluğa köle , kul oldun Gönül .

Vefa nedir bilmez seni sevenler

Hazana ne güzel dil oldun Gönül

Hayal dağlarım da keklikçe sektin

Mutsuzluğa köle , kul oldun Gönül.

Ümit suya düştü, saçın kar gördü

Ah ! dolu nağmeye tel oldun Gönül

Gözünden yaşları sebilce döktün

Mutsuzluğa köle , kul oldun Gönül.

***

DOSTLUK ŞEHİT BİZ GAZİ

Her gündüzü gece etti

Bende kaldı ince sızı

Arama hiç , çoktan bitti

Dostluk şehit , biz gazi .

Maskeli çehrelerde

Suya yazıldı yazı

Mechul diyara gitti

Dostluk şehit , biz gazi.

Mutluluk bilmeyenler

Aldı eline sazı

Ömrümüz hüsran tüttü

Dostluk şehit , biz gazi

***

MECHULE  GİDERİZ  BİZ

Ayrılık yazdı bahtım

Kime ne söyleriz biz ?

Böyleymiş alın yazım

Mechule gideriz biz

Ağlasam gözüm çıksa

Ah ! çeker bekleriz biz

İnliyor , yanık sazım

Mechule gideriz biz

Mutluluk yollarında

Sevgisiz tekleriz biz

Gelmez , gelmiyor Yazım

Mechule gideriz biz

***

SONBAHAR ÖMRÜN BİTER

Bu dünya cefa şehri

Acıyla geçer , gider

Sen Güneşi görmeden

Sonbahar ömrün biter

Heves , nefes bırakmaz

Dertlerle içer , gider

Ah ! vuslata ermeden

Sonbahar ömrün biter

Dil anlatır , gül bıkar

Bülbülsüz göçer , gider

Bir mutluluk vermeden

Sonbahar ömrün biter

***

AŞKSIZ   ZAMANI  SORMA

Elimi   tut , düşman olma

Yok   yere  kalbin  yorma

Yatıştır  o  öfkeni

Aşksız    zamanı    sorma

*

Fırtınam ,  ısınır   kanın

Sevgisiz   beni   vurma

Değiştir    seni ,  beni

Aşksız    zamanı    sorma

*

Allahına   delinim

Yokuş , yüksekte   durma

Kaldır    dikenli    teli

Aşksız   zamanı   sorma

***

HATIR , GÖNÜL DENEN DİLİ KAYBETTİK

Sen affı seversin yüce yaradan

İyice şaşırdık , yolu kaybettik

İyi , güzel , doğru çıktı aradan

Domur domur açan gülü kaybettik

Zengin ,Fakir , hasta , çare kapısı

Cümlenin beratı , dilde tapusu

Paraya , şöhrete koşma kaygusu

Yardıma uzanan eli kaybettik

Dünyayı sardı bir zehirli duman

Menfaat arzusu her şeyden yaman

Değişti diyorlar , değişmiş zaman

Zamanla konuşan yeli kaybettik

Büyük , küçük nedir , hepten unuttuk

Kendimize garip yeni yol tuttuk

Her gün her kafadan başka bir nutuk

Ahengin sesini , teli kaybettik

Kim ne söyler , anlaşılmaz muamma

Sarmış tüm gerçeği şifasız humma

Komşumuz açken tok durulmaz amma

Hatır , gönül denen dili kaybettik

***