TEZATLAR YUMAĞI OLDU BU DÜNYA

yumağı  oldu  bu  dünya

Gerçekler   eskidi  ,  yalan  yoruldu

Arifler   tarifi   unuttu   birden

Cahile   ihtişam   bir taht  kuruldu

*

Kaç  yanlış   doğruyu   aldı  götürdü  ?

Haklının   hesabı  kimden  soruldu    ?

Kurunun  yanında  hep yaşlar  yandı

Cahile  ihtişam  bir taht  kuruldu

*

Sap  saman  karıştı  bilen  olmadı

Sevginin  defteri  çoktan  dürüldü

Ağladı   garipler  gülen  olmadı

Cahile  ihtişam  bir taht  kuruldu

*

Köşeyi  döndü  hep  gözü  dönenler

Bencilin  o  hırsı   açık  görüldü

Mutluluk   dünyada  BAYRAMLIK  oldu

Cahile  ihtişam   bir taht  kuruldu

***

KİMİN  UMURUNDA   DERDİM  ,  KEDERİM  ?

Kimin   umurunda    derdim  ,  kederim  ?

Sensiz  bir  ölüme    mahkum  olduğum

Sokaksız  , adressiz   garibim  şimdi

Bilinmez   mutluluk    sevgi   bulduğum

Her  gün   yüreğimde   bitmez   yalnızlık

*

Fark  etmez    sazıma  hicran  dolduğum

Kadere   yalvarıp  yakarmak    boşa

Bilinmez   mutluluk  sevgi   bulduğum

Yağmurlar   yağdırsın  her  mevsim   güzüm

Sorgusuz   sualsız    doğru  öldüğüm

Hazırım   üşüten   soğuğa  kışa

Bilinmez   mutluluk    sevgi  bulduğum

***

KUL HAKKINI  YEDİN EĞRİ SÖZ ETTİN

Kul hakkını  yedin eğri söz ettin

Boşuna harcadın yalan dünyanı

Mevsim gibi hep değiştin durmadan

Niye yordun gece gündüz rüyanı ?

Çirkef , çamur denizinde yıkandın

Hiç bozmadın üslubunu , havanı

Masallarla , ninilerle uyuttun

Niye yordun gece gündüz rüyanı ?

İnsanlık  şehrine yolun düşmedi

Kötülüğe esir ettin sevdanı

Sahipsiz sevgisiz kaldık dünyada

Niye yordun gece gündüz rüyanı ?

Nerede Mevlana , Nerede Yunus ?

Sevgisiz yükselttik SEVDE nidayı

Mutluluğun gülen yüzü gülmedi

Niye yordun gece gündüz rüyanı ?

***

BU  NE  TESADÜF  BÖYLE  ?

Bu  ne  tesadüf   böyle  ?

Her  şey    satılır  olmuş

Maddeye     köle  insan

ÖLMÜŞ    ,  İNSANLIK  ÖLMÜŞ

*

Nerede  çırak  ,  usta   ?

Etrafa   AHİ   dolmuş

Gözler   aç   ,  sevgi    sazan

Ölmüş ,  insanlık  ölmüş

*

Çürük  , yanlış  dorukta

Gaflet   riya    hep  gülmüş

Kazan  be   BENCİL  KAZAN

Ölmüş  , insanlık  ölmüş

*

İçi  boş   en  önlerde

CAHİL  NE  DE  ÇOK  BİLMİŞ

Üstte   ah !   ezen  ,  azan

Ölmüş  , insanlık  ölmüş

*

Eza  , cefa   mutluluk

Kim  kaybetmiş , kim  bulmuş ?

Gece   yalnızlık  sızan

Ölmüş  , insanlık  ölmüş

***

BU  İNSAN   DEMEYE  BİN  ŞAHİT  İSTER

Cehalet  yükseldi  hırslar  çoğaldı

Bu  dünya   ah !  böyle  nereye  gider ?

Kötülük   yapanlar  en   büyük  usta

Bu  insan   demeye  bin  şahit ister

*

Yalanı  ,  dolanı  bir  meslek  etmiş

Gerçeği  bileni   bulanı  göster

Ayakta   zor  durur   gönülden  hasta

Bu  insan  demeye  bin şahit  ister

*

Beyni  boş  yüreği  boş   hayal  yolcusu

Hep kendi  çıkarını   arayıp    gezer

Zalimler   bayramda   garipler  yasta

Bu  insan demeye  bin  şahit  ister

*

Çığlık  çığlık  zaman   sevgi  komada

Zincirsiz  şeytanlar  insanı  ezer

Kötüye  kesilir   en  büyük   pasta

Bu  insan demeye  bin şahit ister

***