MUTSUZLUK  HİÇ TERKETMEZ  GÜZÜMÜ

MUTSUZLUK  HİÇ TERKETMEZ  GÜZÜMÜ

Karanlıkta yaşanır mı bir ömür?

Hangi çare bulur gelir gönlümü?

Dünya gözümüzde görünmez olur

Mutsuzluk hiç terk etmez güzümü

 

Mesken olur gece gündüz dertlerim

Yalnızlık hep üşütür ah! sözümü

Her gariplik kimsesizlik yol bulur

Mutsuzluk hiç terk etmez güzümü

 

Hep kendine kanar yaram, yüreğim

Duyuramam kimselere sızımı

Bir ümitsiz geleceğe hapsolur

Mutsuzluk hiç terk etmez güzümü

 

 

SEVGİDE  ANLAŞIRIZ

Bir   Allahın  kuluyuz

Aynı    canı  taşırız

Bu hor bakışın  neden ?

Sevgide   anlaşırız

 

Üç  günlük  dünyamız  var

Neyle   uğraşıyoruz ?

Bir  canda  iki   beden

Sevgide  anlaşırız

 

Aşktan  üstün  ne var ?

Her gün   savaşıyoruz

Üzer  mi  böyle   seven ?

Sevgide   anlaşırız

 

 

SENSİZ BU ŞEHİR

 

Baktığım her şeyde seni görürüm

Deli eder beni, sensiz bu şehir

Hayâlin peşinde zorla yürürüm,

Deli eder beni, sensiz bu şehir.

 

İçimde hislerin taştı,taşıyor

Hasretin çıldırdı,rekor koşuyor

Yalnız gecelerim artık üşüyor

Deli eder beni,sensiz bu şehir.

 

Düşüncem taş gibi ağır mı ağır

Dertlerim yaralı, talihim sağır.

Yıllara aldırma, inançla bağır

Deli eder beni, sensiz bu şehir.

 

 

Sevdamın yoluna ateşler yakma

Bakma sitemime, yan gözle bakma

Sevgi çeşmemizden hüzünle akma

Deli eder beni, sensiz bu şehir

 

Sensiz trenlerin, anlamı hiç yok

Çalan sirenlerin anlamı hiç yok

Mahzun görenlerin anlamı hiç yok

Deli eder beni, sensiz bu şehir.

 

NE  YAPSIN  ?

Gönlümde başladı   yaprak dökümü

Ümidim   ne yapsın , dilim  ne yapsın ?

Hasretle  düşünür  oldum  ölümü

Kaderim  ne yapsın , telim  ne yapsın  ?

 

Canımdan  bezdirdi  dertlerin  beni

Hayalim   ne yapsın , sevgim  ne yapsın ?

Seraba  döndürdün  sevda  gülümü

Kaderim  ne yapsın , telim  ne yapsın  ?

 

Deli , dolu  esti   rüzgarın senin

Göğsümde  çırpınan   evin  ne  yapsın ?

Biçare  bıraktın   ağyar  gönlümü

Kaderim  ne yapsın , telim ne yapsın ?

 

NE  GURBETİM  NE HASRETİM BİTMEDİ

Ne  gurbetim   ne hasretim  bitmedi

Gönül , derdin  nedir  diye sormadı

Yaram  geldi  hep yaramın  üstüne

Hiç  kimseler  üzerinde   durmadı

 

Rüzgarında  savruldum hep zamanın

Hasret   kadar  bana  kimse  vurmadı

Güneş  doğmaz oldu karanlık  güne

Hiç kimseler  üzerinde  durmadı

 

Bir müjdeyi  bir sevinci unuttum

Vefa bilmez  aşkın  kalmadı  tadı

Yandım  ateşinde  düştüm közüne

Hiç kimseler  üzerinde durmadı