YAŞADIM , ÇOĞALDI  DERDİ , BİÇAREM

YAŞADIM , ÇOĞALDI  DERDİ , BİÇAREM

Yaşadım  çoğaldı  derdi , biçarem

Ölürsem  yoluna  ölür , giderim

Aşıksam  Leylaya ,  ağrısın  yaram

Allahtan  Mecnuna  çare  isterim

 

Vururlar  söyletmez   zaman  gerçeği

Hasretin  çölünde  sensiz  gezerim

Çarmıha  gerilir  bu  gönül  sevdam

Allahtan  Mecnuna  çare isterim

 

Ağladım , kurudu  göz  pınarlarım

Ötelerden  ferman  bekler , özlerim

El  açıp  değişir  talihsiz  dünyam

Allahtan  Mecnuna  çare  isterim

 

 

NE  KIYISI  NE  GÖLGESİ  VAR  ONUN

Ne  kıyısı  ne  gölgesi    var  onun

Takılıdır   bir  kafeste  körpence

Sevgi  bulutları   yağmaz  hiç  bir gün

Bütün  ömrü  yüreğine  işkence

 

Sabır  ,  şükür  uzağında  ,  yabancı

Haram  helal  demez   köle  el  pençe

Kalbine  ne  yol gösterir  bilinmez

Bütün  ömrü  yüreğine  işkence

 

Anlamı  yok   varmış  ,  yokmuş  tezinde

İlmem  ilmek  ölür  ahta   düşünce

Bir  mekanı  olmaz   hiç  MEVLANADA

Bütün  ömrü  yüreğine  işklence

 

Sırat  bilmez  yüzü  gülmez  hayatta

Anlar  belki   bu  dünyadan  göçünce

Şol  gönlünün    kiri  yeter  de  artar

Bütün  ömrü  yüreğine  işkence

 

 

İNSANLIK ÖLDÜ DE BİZ Mİ DUYMADIK ?

Ben düşene hiç vurulmaz bilirdim

Bu hayatta kör şeytana uymadık

Dosttan geldi darbe , nasıl delirdim ?

İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

 

Ne zulümler gördü , yaşadı ömrüm

Gözü yaşlı bir sevene kıymadık

Gül diyene gül bahçesi verirdim

İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

 

Siyahları giyip , gezip tozmazdık

Mutluluğu bir yerine koymadık

Sevgi olsa yollarında erirdim

İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?

 

Güzelliğe , hoşgörüye koşardım

Ah ! dertlere , çilelere doymadık

Aç komşunun hep yanına , gelirdim

İnsanlık öldü de biz mi duymadık ?