Gıda sahtekarlığı

Gıda sahtekarlığı, gıdanın kasıtlı olarak karıştırılması yoluyla tüketicilerin aldatılmasıdır: (a) bir ürünü diğeriyle değiştirerek; (b) onaylanmamış geliştirmeler veya katkı maddeleri kullanmak; (c) bir şeyi yanlış tanıtmak (örn. menşe ülke); (d) yanlış markalama veya sahtecilik; (e) çalıntı gıda gönderileri ve/veya (f) çeşitli kimyasallar, biyolojik ajanlar veya özel veya kamu sağlığına zararlı diğer maddelerle kasıtlı kontaminasyon.

‘Gıda sahtekarlığı’ tartışması şunları içermelidir: (1) ekonomik motivasyon, (2) istenmeyen özel ve kamu sağlığı sonuçları, (3) etik/dini kaygılar, (4) kasıtlı zarar ve (5) cezai sorumluluk.

13. yüzyıldan beri Kral John’un saltanatı sırasında İngiltere’de şarabın suyla seyreltilmesine, bibere kül eklenmesine ve unun tebeşirle paketlenmesine karşı gıda sahtekarlığı yasaları vardır.

Gıda sahtekarlığının hak ettiği kadar ilgi görmemesinin ana nedenlerinden biri, insan vücudu üzerindeki etkilerinin genellikle fark edilmemesi veya hastalık ile hileli gıda tüketimi arasındaki bağlantının net olmamasıdır. Küresel Gıda Güvenliği Girişimi’ne göre, ‘çoğu gıda sahtekarlığı vakası zararlı değildir.’ Bununla birlikte, sağlık sonuçları genellikle belirsiz olduğundan, gıda sahtekarlığı her zaman tespit edilmez.

Amerika Birleşik Devletleri’nde en çok karıştırılan ilk 10 gıda şunlar olduğu biliniyor: (1) zeytinyağı, (2) süt, (3) bal, (4) safran, (5) portakal suyu, (6) kahve, (7) elma meyve suyu, (8) üzüm şarabı, (9 bağ) vanilya özü, (9 bağ) akçaağaç şurubu.

Zeytinyağı ile yemek pişiren tüketiciler için gıda güvenliği tehdidi çok büyük. Bunun nedeni, zeytinyağının genellikle fıstık yağı ile seyreltilmesidir; bir tüketicinin fıstık alerjisi varsa, bu çok ciddi, hatta yaşamı tehdit eden bir durum haline gelir. Gıdalardaki tağşiş ortaya çıkarıldığında, sağlık üzerindeki etkileri – ciddi bir alerjik reaksiyon veya organ yetmezliği şeklinde – zaten meydana gelmiştir. Çoğu gıda sahtekarlığı vakasının tipik olarak yaygın salgınlara yol açmadığı doğrudur, ancak bu, gıda sahtekarlığının potansiyel olarak tehlikeli olduğu ve çok gerçek bir halk sağlığı sorunu oluşturduğu gerçeğini ortadan kaldırmaz.

İnsan Gıdaları için yeni Önleyici Kontrollerde, Tehlike Analizi sırasında, ekonomik olarak motive edilmiş tağşiş, ‘yalnızca hastalığa veya yaralanmaya neden olabilecek maddelerle’ sınırlıdır. Örneğin: (a) bebek sütü formülündeki melamin, (b) baharat ve şekerlerdeki kurşun içeren boyalar ve (c) kırmızı biber tozundaki kanserojen Sudan 1. Yönetmelikte ‘Sığır eti için at eti, bal için mısır şurubu veya kimyon için yer fıstığı dahil etmeyin’; Önleyici Kontrol gerektiğinde, tipik olarak Tedarik Zinciri Önleyici Kontrol programı kullanılır.

Gıda ürünlerinin kayıt dışı türlerden elde edilen etlerle sahtekarlıkla karıştırılması: (a) 2013’teki Avrupa at eti skandalı ile örneklendiği gibi küresel ölçekte bir sorundur, (b) ekonomik açıdan tüketici haklarını etkiler ve (c) at veya domuz gibi türlerden elde edilen etlerin tüketimine ilişkin etik veya dini kaygıları olan kişiler için önemli bir sorun teşkil etmektedir.

Genellikle zararsız olmakla birlikte, bazı gıda dolandırıcılığı olayları ciddi halk sağlığı sonuçlarıyla sonuçlanmıştır ve bu nedenle, düzenleyici ve kalite güvence sistemlerinde kötü niyetli kasıtlı zarar için kullanılabilecek güvenlik açıklarını göstermektedir. Yeni GFSI Versiyon 7 kılavuz belgesi bu yılın sonlarında yayınlandığında, önerilen gıda güvenliği yönetim sistemi gıda güvenliği, gıda savunması ve gıda sahtekarlığına uygulanan HACCP tabanlı kurallardan oluşacaktır. Gıda güvenliği için, kasıtsız/kazara tağşişin önlenmesi için HACCP kullanılacaktır. Gıda savunması için TACCP (Tehdit Değerlendirmesi Kritik Kontrol Noktası), davranışsal veya ideolojik olarak motive edilen kasıtlı tağşişin önlenmesiyle başa çıkmak için kullanılacaktır.