Kent planlaması ve sağlık

Belirli bağlamlarda kentsel sağlık sonuçlarının en iyi şekilde nasıl iyileştirilebileceğinin anlaşılmasını artırmak için çeşitli projeler yoluyla bir takım çalışmaların toplum önüne konulmasında fayda vardır. Örneğin, hastalığın toplumsal ve sosyolojik temelleri var mıdır?  Hangi bölgede oturanlar daha çok sağlık kuruluşlarına başvuruyor? İnsanlar hasta olma duyguları bakımından birbirlerini mi tetikliyor, yoksa hastaneye gitmek bir tür sosyalleşme eylemi mi? Örneğin Afyonkarahisar Sağlık Müdürlüğü, ildeki sağlık kurumlarına hangi bölgelerden hangi şikayetlerle başvuru yapıldığını kolaylıkla saptayamaz mı? Elde edilecek veriler, koruyucu hekimlikte kullanılamaz mı? O bölgede düzenlenecek eğitimle kişilerin hastaneye başvurmalarının önüne geçilemez mi? Afyon Devlet Hastanesi Acil Servisi’nde günde 3 bin kişiye sağlık hizmeti verildi diye yapılan açıklamaların bizatihi kendisi sağlıksız değil midir? Zira, biliniyor ki acil servise başvuranların büyük çoğunluğunda herhangi bir hastalık saptanmıyor.

Şehirlerin yapılanmasında parklar ve geniş caddelere bu yüzden ihtiyaç vardır. Parklar sadece gölgesinde gezilen ağaçların dikildiği alanlar değildir. Parklar, insanların ruh sağlığına da iyi gelşen yerlerdir. Bu bakımdan Afyonkarahisar kent merkezi yetersizdir.

Yerelleştirilmiş projeler yerel koşullara duyarlı olabilir ve yerel toplulukların ve kuruluşların kaynaklarını etkili bir şekilde hedeflerine ulaşmak için kullanabilir. Şehir plancılarının bu tür projeleri teşvik etmek için aktif olarak fırsat pencereleri araması gerekiyor.

İkincisi, projelerden öğrenmeye yapılan bu vurgu, daha güçlü bir değerlendirmeye duyulan ihtiyacı ortaya koymaktadır. Ancak, genellikle halk sağlığı müdahaleleri için kullanılandan farklı türde bir değerlendirmeye ihtiyaç vardır. Sosyal öğrenme fikirleriyle uyumlu olarak, bu tür bir değerlendirme, harici uzmanlar tarafından yapılan teknik bir alıştırmadan ziyade, kilit paydaşlar arasındaki diyalog, müzakere ve tartışmaya dayanmalıdır. Aynı zamanda, istatistiksel verileri, uygulayıcılar tarafından sahip olunan örtük ve deneyimsel bilgi anlayışları ve yerel toplulukların sıradan bilgi ve deneyimleri ile birleştirerek, geniş bir bilgi kaynakları yelpazesine ihtiyaç duyacaktır. Amaç, uygulamalı öğrenmeyi desteklemek için sağlık konularının kentsel gelişim ve rejenerasyona dahil edilmesi etrafında tüm paydaşlardan oluşan bir uygulama topluluğu oluşturmaktır. Mevcut değerlendirme ölçütleri yararlı olabilir.

Üçüncüsü, politika müdahalelerinin değer yüklü doğasının dikkate alınması ve kentsel sağlık ve şehir çevrelerine yönelik farklı yaklaşımların ahlaki ve etik boyutlarını tartışmak için forumların oluşturulması esastır. Derinlemesine istişare, arabuluculuk ve müzakere, paydaşları potansiyel çözümler hakkında ayrıntılı ve problem odaklı tartışmaya dahil etmek için kullanılabilecek tüm süreçlerdir. Aynı zamanda, genellikle güçlü çıkarların kurbanı olan ve sonuç olarak kentsel toplumlardaki daha savunmasız grupların ihtiyaçları genellikle unutulan bir gündem olan kentsel sağlık gündeminin kendisinin desteklenmesini de destekleyebilirler. Sağlıkta eşitlik endişeleri ele alınacaksa, bu tür müzakere ve tartışmalara tüm topluluk temsilcilerinin dahil edilmesi esastır.

Kentleşen nüfusun değişen ihtiyaçlarına yanıt vermenin yanı sıra, hızlı kentleşmenin sonuçlarından biri de altyapı yatırımlarına daha odaklı ve konsantre bir yaklaşımı kolaylaştırmak olabilir. İyi yaklaşılırsa, altyapı yatırımlarının riski ve getirisi daha iyi yönetilecek ve ekonomik büyümeyi artıracaktır. Bu da daha fazla yatırımı teşvik etmeli, erdemli bir gelişme ve iyileştirme döngüsü yaratmalıdır.

Yaşlanan altyapı ve hızlı kentleşmenin neden olduğu birçok zorluk var – ama aynı zamanda çok fazla fırsat var. İhtiyacın büyüklüğü, kalkınma ve finansman için yeni, yaratıcı yaklaşımların gerekli olduğu anlamına geliyor ve bu da dünya çapında daha verimli, üretken ve daha sağlıklı şehirlere ve insanlara yol açacak.

Altyapı ‘davranışını’ daha iyi anlamak, varlık yönetimimizi yoğun ve ekonomik açıdan önemli bir şehrin ulaşım taleplerini yenilikçi, daha sürdürülebilir ve uygun maliyetli bir şekilde karşılayacak şekilde uyarlamamıza yardımcı olabilir. Varlıkların ne yaptığını daha iyi bilmek, güvenilirliği optimize etmemize ve yıkıcı bakım müdahalelerine olan ihtiyacı en aza indirmemize yardımcı olabilir.