KİM ÖZÜRLÜ?

Özürlü deyince, bedeninde özrü olan insanları anlıyoruz. Bedensel özrü olan insanların topluma zararı yoktur. Ancak, düşünce ve ahlaki özürlüler toplumu etkilemektedir. Özürlüler gününe bu açıdan da bakmak gerektiğini düşünüyorum.

Fiziksel özrü olan insanlara hizmet etmek, onların rahat yaşamasını sağlamak, bizim toplumsal görevimizdir. Bu insanları topluma kazandırmak, ailesine ve özürlüye ücret vermekle olacak gibi değil, bunu bu dönem yaşayarak gördük. Özürlüler için yapmamız gereken, onları hayata katmakla başlamaktır. Bunun için çalışabilecek durumda olanları yapabilecekleri işlere yönlendirmek olmalıdır. Böylece çalışma ortamıyla birlikte, sosyal hayata girmiş olacaklar.

Özel sektörde, özürlülerin çalışmasını sağlamak için teşvikler verilmelidir ki, işverenler özürlü çalıştırmaktan imtina etmemelidir. Özürlüye ve ailesine verilen ücretler, işverene teşvik olarak verilirse, işveren özürlüye uygun işlerde, özürlü çalıştırmak için müracaat edecektir. Kendi işini kurmak isteyen özürlülere teşvikler ve hibe yardımlar verilerek, işini kurması sağlanmalıdır.

Bu gün yapılan yardımlar, özürlünün hayata katılmasını sağlamamıştır. Aksine evde kapatılmasına yol açmış ve sosyal hayattan uzaklaştırmıştır. Biz, özürlülerin üzerinden gelir elde eden aileler yerine, toplumla bütünleşmiş özürlüler istiyoruz. Bunun içinde yetkiler, çalışabilecek özürlüleri çalışma hayatına kazandırmak için, araştırma ve planlamasını yapmalıdır. Özürlülerin çalışabileceği işler ve işyerleri tespit edilerek, özürlülerin çalışması sağlanmalıdır. Çalışamayacak durumdaki özürlülerin ailelerine maddi yardım yapılabilir ve rehabilitasyon merkezleri kurularak, sosyalleşmeleri sağlanır.

Sosyalleşmiş özürlü, toplum içinde mutlu olacak, dolayısıyla ailesi ve toplumda bu mutluluktan payını alacaktır. Özürlü sorunları belirli günlerde yapılan törenlerde konuşarak çözülemez. Bunun için önce özürlülerin araştırılıp, özür gruplarına sayılarının belirlenmesi, bu grupların yapabileceği işlerin planlanması, uygun işlerin tespit edilerek özürlülerin işlere yerleştirmesi gerekmektedir. Kendi işini kurabilecek durumdaki özürlülere, danışmanlar vasıtasıyla teknik yardım yapılarak, işlerini kurmaları kolaylaştırılmalıdır. Kurdukları işin durumuna göre önceden belirlenen fonlardan, hibe ya da düşük faizli teşvikler verilmelidir.

Gerçekten özürlüler için bir şey yapacaksak, onları topluma kazandıracak projeler yapmalıyız, maaş bağlayarak kolaycılığa itersek, yarın kendi işini de yapamaz hele gelirler. Toplumsal gelişme bir bütünlük içinde olursa, toplum daha güçlü hale gelir.

Burada ahlaki özürlülere de değinmek gerekiyor, bunlar toplumun bozulmazsını sağlayan özürlülerdir. Bunların toplumsal ya da inanç değerleri yoktur, bu değerleri göstermelik olarak kullanırlar. Milli görünüp, çıkarları için dış güçlere bilinçli hizmet edebilirler, dindar görünüp, hırsızlık, rüşvet, kul hakkı yeme gibi dinen yasak şeyleri yapabilirler.

Bu gurup özürlüler toplumda çürümeye sebep olurlar, o yüzden bu özür gurubu içinde yer alanların, bir önce özürlerinin düzeltilmesi gerekmektedir. Bu özürlülerin düzelmesi, yasal düzenlemelerle sağlanabilir. Bunun için vergi gelirden değil, harcamadan alınmalıdır. Nereden kazandın yasası çıkartılmalıdır. Asgari ücretliden daha az vergi verenlerin lüks yaşaması, insanları yasal olmayan kazançlar özendirmektedir.

Düşünce özrü de toplumsal birlikteliğe zarar vermektedir. Kendi düşündüğünü doğru kabul edip, onu herkese kabul ettirmek ve uygulamaya çalışmak, insanın fıtratına uygun değildir. Kişi empati yapabilirse, karşıdaki insanı da anlayacağı için toplumsal bütünlüğe zarar vermemeden, düşüncelerini anlatmaya çalışır.

Fiziksel ve zihinsel özürlülerin toplumsal zararı yoktur, ahlaki ve düşünce özürlülerin zararı toplumsaldır. Toplumun ve devletin, özür guruplarını rehabilite etme karalılığının olması dileğiyle,

Sağlıklı ve Mutlu Kalın.