Şehirlerde sağlık sorunları

Kentsel ortamlarda sağlık, çevre ve ekonomi için çoklu faydalar sağlamak için devlete ve ilgili kurumlara çok iş düşmektedir. Artan aktif seyahat yani daha fazla yürüyüş ve bisiklete binme sağlığa iyi gelir. İyi tasarlanmış ve bakımı yapılmış kentsel bitki örtüsü de sağlık açısından faydalıdır. Yol alanlarının yeniden tahsisi, kapalı yollar, bisiklet yolları ve yaya alanlarının oluşturulması, şehirlerde aktif (yürüme ve bisiklete binme) ve toplu taşımayı teşvik edebilir. Ancak bununla birlikte, politikaları ve müdahaleleri değerlendirmek ve şehirlerde sağlığı iyileştirecek yeniliği desteklemek için daha fazla bilimsel kanıta ihtiyaç vardır. Arazi kullanım planlaması ve kentsel biçim, ulaşım ve erişilebilirlik üzerinde ve sonuç olarak trafikle ilgili hava kirliliği, yerleşik yaşam tarzları, gürültü ve karbon emisyonları ve buna bağlı sağlık üzerindeki etkiler üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir.

Sosyal medya ve mobil uygulamalar, örneğin çevre ve sağlık verilerini toplayıp birbirine bağlayarak kentsel nüfusun ‘vatandaş bilimi’ projelerine aktif katılımının sağlanması gerekir. Vatandaş bilimi, yenilikçi büyük veri analizi, bağlantı ve görselleştirme yöntemleriyle birlikte farkındalık yaratmanın yanı sıra, kentsel yönetişimin her seviyesindeki paydaşlarla daha güçlü ve daha etkileşimli katılım için fırsatlar sunar. Bir şehrin fiziksel, sosyal, operasyonel ve yapısal özelliklerini tanımlayan eksiksiz bir veri seti şehirleri ve içinde yaşayan insanları bütüncül bir şekilde karakterize etmeyi başarabilir.

Pek çok bilimsel çaba, geleneksel olarak çevresel ve davranışsal risk faktörleri ile sağlık sonuçları arasındaki ilişkileri karakterize etmeye odaklanmıştır. Bu, örneğin, farklı hava kirleticilerinin (aynı zamanda kirletici karışımların yanı sıra), yüksek ve düşük sıcaklıkların, gürültünün, diyetin, fiziksel aktivitenin ve yeşil alana yakınlığın bulaşıcı olmayan hastalıklar üzerindeki etkilerini içermektedir.

Bu çalışmalarda yeni değerlendirme teknikleri giderek daha fazla kullanılmaktadır. Örneğin, yaşam boyunca farklı ortamlarda insan maruziyetini değerlendirmek için “çoklu tehlike” ve “tehlikeye açık” yaklaşımlar getirilmiştir. Bu yaklaşımlar, şehirlerdeki çeşitli kimyasal veya fiziksel tehlikelere karşı kronik (düşük seviyeli veya aralıklı) maruziyetlerden kaynaklanan sağlık etkilerini karakterize etmeye yardımcı olmuştur. Bununla birlikte, daha az araştırma, kent sakinlerinin sağlığını ve çevresini iyileştirmeyi amaçlayan politikaları ve müdahaleleri değerlendirmeye odaklanmıştır. Özellikle, farklı coğrafi ve sosyoekonomik bağlamlarda başarılı uygulama için engeller ve kolaylaştırıcılar da dahil olmak üzere müdahalelerin etkinliğine ilişkin kanıtları güçlendirebilecek gözlemsel çalışmaların eksikliği vardır.

Düşük Emisyon Bölgesi, araba, bisiklet ve scooter paylaşım sistemleri, Tıkanıklık Şarj Bölgeleri, Temiz Hava Bölgeleri ve diğer yol kullanımı fiyatlandırma, park etme ve erişim kısıtlama planları gibi sıkışıklığı ve karayolu trafik emisyonlarını azaltmak için özel önlemler birçok şehirde uygulamaya konmuştur. Bu önlemler, iyileştirilmiş fiziksel aktivite, topluluk uyumu ve yol güvenliği ve azaltılmış hava kirliliği, GHG emisyonları ve gürültü ile bağlantılı önemli sağlık yararları sağlama potansiyeline sahiptir. Bununla birlikte, önlemler iyi tasarlanmadığı veya uygulanmadığı takdirde, örneğin kirletici kaynakların göçü, yol yaralanmaları veya sağlık eşitsizliklerinin şiddetlenmesi gibi istenmeyen olumsuz etkiler de mümkündür. Bu nedenle, bu tür müdahalelerin etkinliğini, ortak yararlarını ve istenmeyen sonuçlarını inceleyen kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Modelleme çalışmaları umut vaat etmiş olsa da, şu anda sistem temelli yaklaşımları kullanan gerçek dünya planlama müdahalelerinin sağlık yararlarını/etkilerini bütünsel olarak değerlendiren gözlemsel çalışmaların eksikliği bulunmaktadır.